Zabytki Torunia

Należy do najwybitniejszych osiągnięć średniowiecznej architektury mieszczańskiej w Europie.

Już w XIII w. na Rynku Staromiejskim o wymiarach 109x104 m powstały wolnostojące budynki handlowe i gospodarcze: sukiennice, ławy chlebowe, waga miejska, sąd i wieża rynkowa o wysokości 23 m. Pod koniec XIV w. miasto otrzymało od wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego przywilej na budowę ratusza. W miejscu wspomnianych budynków powstał nowy jednopiętrowy ratusz w kształcie czworoboku o wymiarach 43,7x52,4 m z dziedzińcem pośrodku i wieżą (już dawniej stojącą), którą budowniczy Andrzej podwyższył do obecnej wysokości (40 m) i włączył ...

Pomnik Mikołaja Kopernika stoi na Starym Rynku przed budynkiem ratusza. Pochodzi z 1853 r. Został wykonany na zlecenie niemieckiego stowarzyszenia kopernikowskiego przez berlińskiego rzeźbiarza Fryderyka Abrahama Tiecka.

Pomysłodawcą postawienia w Toruniu pomnika Mikołajowi Kopernikowi był Stanisław Staszic. W 1809 roku wmurowano nawet kamień węgielny pod monument i rozpoczęto narodową zbiórkę pieniędzy na ten cel. Ze względu jednak na przejęcie Torunia w 1815 roku przez Prusy, zapadła decyzja o wzniesieniu monumentu w Warszawie. W Toruniu natomiast inicjatywę budowy pomnika przejęła społeczność niemiecka. Specjalnie zawiązane stowarzyszenie rozpoczęło w 1840 roku zbiórkę pieniędzy ...

Ul. Kopernika nosiła dawniej nazwę św. Anny. Wymienione domy pod nr 15 i 17 kryją jak dotąd tajemnicę urodzin wielkiego torunianina Mikołaja Kopernika.

Prawdopodobnie domem urodzin jest wielka kamienica pod nr 15, pochodząca z przełomu XIV/XV w. Należy do typowych dla Torunia kamienic zwanych "spichlerzodomami", które w dawnych wiekach służyły do celów mieszkalnych i magazynowych. Mikołaj Kopernik urodził się w Toruniu 19 lutego 1473 r.

Obecnie w obu kamienicach mieści się oddział Muzeum Okręgowego pod nazwą "Muzeum Dom Kopernika".

Jest to średniowieczna baszta miejska, która swą nazwę zawdzięcza znacznemu odchyleniu od pionu (1,40 m).

Wybudowana została w XIV w. jako prosta, 15-metrowa baszta wtopiona w system murów obronnych i ustawiona na fundamentach czterościennych, lecz z niedociągniętą do końca ścianą od strony miasta. Przez otwory w jej bocznych ścianach przebiegał ganek strażniczy łączący ją z murami obronnymi, zaś brak ściany wewnętrznej ułatwiał wciąganie amunicji. Już w średniowieczu z piaszczystego podłoża, na którym baszta została ustawiona, pod wpływem jej ciężaru osunęły się piaski, powodując równocześnie pochylanie się wieży do momentu ...

Pomnik Flisaka znajduje się w zachodniej pierzei Rynku Staromiejskiego.

Jest dziełem rzeźbiarza Georga Wolfa z Berlina. Ufundowany został przez zamożnych obywateli toruńskich.

Rzeźba odlana w brązie stoi na postumencie z piaskowca. Z piaskowca wykonana została również studnia, na której umieszczono 8 mosiężnych żab.

Toruńska katedra św.św. Janów Chrzciciela i Ewangelisty jest najstarszą świątynią gotycką na ziemi chełmińskiej, której początki związane są z momentem nadania Toruniowi praw miejskich w 1233 r. Budowę kościoła farnego rozpoczęto zaraz po translokacji miasta na dzisiejsze miejsce (1233-1236), budując najpierw prezbiterium, a następnie korpus nawowy. Pod koniec XIII stulecia przystąpiono do wznoszenia trójnawowego korpusu kościoła, który był niższy i węższy od obecnego. W ciągu XIV i XV w. świątynię powiększono. Osiągnęła ona wówczas długość ponad 56 m, a wysokość wnętrza ponad 27 m. W 1406 r. runęła nieznana ...

Kościół św. Jakuba należy do największych i najpiękniejszych świątyń gotyckich w Polsce. Pochodzi z XIV w., był kościołem farnym dla dawnego Nowego Miasta Torunia. Jego budowę rozpoczęto w 1309 r., o czym informuje gotycki napis na żółtej i zielonej glazurowanej cegle obiegającej prezbiterium. Budowę zakończono w 1350 r. Kościół ten różni się od innych toruńskich świątyń gotyckich swym bazylikowym układem (nawy boczne niższe niż nawa główna). Przy jego budowie zastosowano łuki odporowe, które ciężar dachu i sklepienia przenoszą na przypory naw bocznych. Świątynia ta posiada wiele elementów ozdobnych w postaci ...

Kościół pofranciszkański, sięga swymi początkami pierwszej połowy XIII w. W drugiej połowie XIV w. kościół został gruntownie przebudowany. Powstała wówczas murowana, trójnawowa, halowa świątynia o długości 60 m i wysokości naw ok. 27 m. Wydłużone prezbiterium otrzymało tę samą wysokość co korpus nawowy. Zgodnie z regułą zakonów żebraczych, do których należał zakon franciszkański, kościół ten nie posiada potężnej wieży, lecz trzy małe sygnaturki wzniesione nad prezbiterium od strony wschodniej. Wnętrze bogato zdobione polichromiami o tematyce religijnej z XIV w. Z okresu franciszkańskiego pochodzą dębowe stalle i empora, natomiast z okresu ...

Pochodzi z XVIII w. i początkowo był zborem ewangelickim. Od 1945 r. w posiadaniu o.o. jezuitów, określany jest również jako kościół akademicki. Został zbudowany w 1756 r. bez wieży wg projektu architekta Efraina Schrogera. Obecna wieża (wys. 64 m) została dobudowana w latach 1897-1899. Wnętrze jest trójnawowe o układzie halowym. Wyposażenie rokokowe z ołtarzem głównym z 1756 r. oraz dwoje intarsjowanych drzwi zaliczanych do najwyższych osiągnięć toruńskiego stolarstwa artystycznego. W 1989 r. w kościele wybuchł pożar, który doszczętnie strawił piękne organy z XVIII w.

Jedna z najładniejszych kamienic toruńskich. Powstała w średniowieczu, pod koniec XVII w. przebudowana w stylu barokowym. Fasada bogato zdobiona dekoracją ornamentową o motywach roślinno-kwiatowych wykonaną w stiuku. Na jej szczycie znajduje się ośmioramienna gwiazda, której kamienica zawdzięcza swą nazwę. We wnętrzu znajduje się wspaniała dębowa klatka schodowa spiralna z postacią rzymskiej bogini oraz lwem trzymającym tarczę z datą przebudowy 1697 r. W latach 1967-69 prowadzono tu prace renowacyjne, które przywróciły kamienicy dawny układ wnętrza. Obecnie kamienica została zaadaptowana na potrzeby muzeum. Mieści się w niej pierwsze w Polsce Muzeum Sztuki ...

Dwór Artusa, stojący w południowej pierzei Rynku Starego Miasta, pochodzi z 1891 r. Został zbudowany na miejscu dawnego gotyckiego Dworu Artusa i dwóch dalszych kamienic mieszczańskich wg projektu Rudolfa Schmidta w stylu neorenesansowym. W ostatnich latach przeszedł generalną konserwację. Dziś jest siedzibą Centrum Kultury Dwór Artusa. Wielka sala koncertowa i balowa oraz pozostałe mniejsze pomieszczenia zostały wiernie odtworzone wg wzoru z 1891 r. W dawnym Dworze Artusa doszło w 1466 r. do zakończenia trzynastoletniej wojny, którą prowadził król Kazimierz Jagiellończyk z zakonem krzyżackim. Zawarto tzw. II traktat toruński lub II ...